หลังจากใช้ชีวิตในเมืองใหญ่มานาน “มายูกิ อิโตะ” หญิงสาววัยทำงานตัดสินใจกลับบ้านเกิดในชนบท เพื่อพักใจและช่วยดูแลฟาร์มของครอบครัวหลังพ่อแม่เสียชีวิต เธอคิดว่าการกลับมาครั้งนี้จะได้พบเพียงความสงบและกลิ่นหอมของดินหลังฝนตก แต่ไม่คาดว่า “ลุงซาโต้” เพื่อนเก่าของพ่อผู้ดูแลไร่มาตลอดจะกลายเป็น ต้นเหตุของแรงสั่นสะเทือนในหัวใจและร่างกายของเธอ
ชายวัยกลางคนที่เคยเห็นเธอเป็นเพียงเด็กหญิงตัวเล็ก ตอนนี้กลับมองเธอด้วยสายตาเปลี่ยนไป — สายตาที่เต็มไปด้วยความคิดถึงและความปรารถนาอันลึกซึ้ง ส่วนมายูกิเองก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แตกต่างจากชายใดในเมืองใหญ่ เขาไม่พูดมาก เพียงช่วยงาน ดูแล และยื่นผ้าให้ยามเธอเหนื่อย แต่สัมผัสแผ่วเบานั้นกลับกระตุ้นไฟที่หลับใหลมานาน
คืนหนึ่งใต้แสงจันทร์ที่สาดลงบนยุ้งข้าว เสียงจักจั่นขับกล่อมแทนเพลงรัก พวกเขาไม่อาจห้ามแรงดึงดูดที่พุ่งชนกันอย่างรุนแรง ร่างหญิงสาวสั่นระรัวเมื่อมือหยาบกร้านลูบผ่านทุกส่วนของร่างกายที่โหยหาการปลอบโยน ความห่างวัยไม่อาจขวางกั้น — มีเพียงหัวใจที่เต้นแรงในจังหวะเดียวกัน
รุ่งเช้า เธอยืนมองผืนนาที่เต็มไปด้วยหมอกและยิ้มบางๆ “บางที…บ้านเกิดไม่ได้ให้แค่ความทรงจำเก่า แต่ยังให้ความรักใหม่ในรูปแบบที่โลกภายนอกไม่มีวันเข้าใจ” — และนั่นคือ สำนึกรักบ้านเกิด ที่จุดกำเนิดผัวคราวพ่ออย่างแท้จริง
